● श्रीकृष्ण राऊत : कविता ●

श्रीकृष्ण राऊत हे समकालीन मराठी कवितेतलं एक महत्त्वाचं हस्ताक्षर.प्रयोगशीलता हा त्यांचा प्रतिभाधर्म.आशयसूत्रे आणि आकृतिबंध अशा दोन्ही अंतर्बाह्य अंगांनी अभिनव होऊन प्रकटणारी त्यांची कविता बहुरूपिणी आहे.कधी ती गझलसारख्या शास्त्रधाटीत रमते,कधी अभंग-लोकगीतांच्या अनघड लयीत लकेरी घेत लोकधाटीत विहरते;तर कधी छंदमुक्त होऊन लीलया दीर्घ पल्ला गाठते.‘एकविसाव्या शतकाच्या उंबरठ्यावर जन्म घेणार्‍या तान्ह्या मुला’ हा त्यांचा गाजलेला कवितासंग्रह.

चौथा दिवस

ऊठ राजा,
आपला आपण ऊठ!
बासरी फुंकून फुंकून घसा
तुझा दुखत नाही कसा?

ते सोड
आंगखैचून डबडं बडवं;
दाणेभरल्या कणसांवरची
पाखरं उडव.

गुल्लेरसाठी खडे गोळा करताना
छानपैकी शीळ घाल़;
आवडत्या गाण्याची
गुणगुण चाल.

घे मजुरी
जा बाजारी;
हिरवी हिरवी ताजी ताजी
ने तिच्या आवडीची भाजी.

जुने कॅलेंडर चुलीत घाल;
जळो हप्ते, महिने, साल;
संभाला तू बोल नवस
आज आहे चौथा दिवस!

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा