● श्रीकृष्ण राऊत : कविता ●

श्रीकृष्ण राऊत हे समकालीन मराठी कवितेतलं एक महत्त्वाचं हस्ताक्षर.प्रयोगशीलता हा त्यांचा प्रतिभाधर्म.आशयसूत्रे आणि आकृतिबंध अशा दोन्ही अंतर्बाह्य अंगांनी अभिनव होऊन प्रकटणारी त्यांची कविता बहुरूपिणी आहे.कधी ती गझलसारख्या शास्त्रधाटीत रमते,कधी अभंग-लोकगीतांच्या अनघड लयीत लकेरी घेत लोकधाटीत विहरते;तर कधी छंदमुक्त होऊन लीलया दीर्घ पल्ला गाठते.‘एकविसाव्या शतकाच्या उंबरठ्यावर जन्म घेणार्‍या तान्ह्या मुला’ हा त्यांचा गाजलेला कवितासंग्रह.

देवा बाप्पा नारायणा

देवा बाप्पा नारायणा
याहो मागच्या दाराने;
चिरेबंदी पुरोगामी
उडे लालची वार्‍याने.

येता काय रित्या हाती
आणा पणतीला फ्रॉक;
वीज चोरा उभ्या उभ्या
नका बसू देऊ शॉक.

पेल्यातल्या वादळात
बर्फ घालू काय थोडे;
साधण्याला पूजाअर्चा
चाटू काय सांगा जोडे.

नैवेद्याचा यक्ष प्रश्न
प्रभू सोडवा आमचा;
दुःख मोजण्यास द्याहो
एक चांदीचा चमचा!

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा