● श्रीकृष्ण राऊत : कविता ●

श्रीकृष्ण राऊत हे समकालीन मराठी कवितेतलं एक महत्त्वाचं हस्ताक्षर.प्रयोगशीलता हा त्यांचा प्रतिभाधर्म.आशयसूत्रे आणि आकृतिबंध अशा दोन्ही अंतर्बाह्य अंगांनी अभिनव होऊन प्रकटणारी त्यांची कविता बहुरूपिणी आहे.कधी ती गझलसारख्या शास्त्रधाटीत रमते,कधी अभंग-लोकगीतांच्या अनघड लयीत लकेरी घेत लोकधाटीत विहरते;तर कधी छंदमुक्त होऊन लीलया दीर्घ पल्ला गाठते.‘एकविसाव्या शतकाच्या उंबरठ्यावर जन्म घेणार्‍या तान्ह्या मुला’ हा त्यांचा गाजलेला कवितासंग्रह.

जुलूस

सवाष्णीच्या हातातला
दीप ल्याले वृंदावन;
हिर्व्या,बिलोरी वर्खाने
त्याचे लपेटले मन.

निखार्‍याच्या मिठीतली
झाली सुगंधित राळ;
समईच्या गळा आली
दीपकलिकांची माळ.

गुलाबाच्या खांद्यावर
जड निर्माल्याची मूस;
तुळशीच्या गात्री निघे
गंधभारला जुलूस.

● श्रीकृष्ण राऊत : कविता ●

जुलूस

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा